In een wereld van mensen, orks, ‘guardians’ en ondoden is er altijd vrede geweest. Totdat zich een bepaald voorval voordeed. Wat dat precies is, laat ik graag aan de verbeelding over. Misschien keek de een de vriendin van de ander net wat te lang aan of werden er geruchten verspreid (die uitkwamen), in ieder geval is er een serieuze oorlog ontstaan en strijden de verschillende stammen in Zaberias om alleenheerschappij.
Laat ik het eerst even kort over de ‘doos’ hebben waarin het spel geleverd wordt. Die is er niet. Niet dat die direct gemist wordt overigens, aangezien iedere stam een eigen speelbord heeft waarin alle karakters, gebouwen en munten ‘gedrukt’ zijn. Hierdoor blijft alles goed bij elkaar en haal je alles er gemakkelijk uit.
De speelborden moeten tegen elkaar aangeschoven worden om de wereld te creëren. Met twee en vier spelers ontstaat er een wereld die perfect op elkaar aansluit, met drie spelers is dat niet het geval, maar komt het wel erg dichtbij. Iedere speler start met vijf munten en een houten gebouw. Gebouwen kunnen geüpgraded worden naar metalen en gouden gebouwen. De gebouwsoort geeft aan welke karakters gekocht kunnen worden. Zo kunnen de karakters in de houten laag alleen gekocht worden als er een houten gebouw staat. Met metalen en gouden gebouwen kunnen wel de karakters uit een zwakkere laag gekocht worden.
Munten worden aan het begin van een beurt verdiend door te tellen hoe veel gebouwen de speler heeft en hoe veel deze gebouwen opleveren. Is een speler klaar voor een beetje actie dan komen de karakters in beeld. Elk karakter kan een bepaald aantal stappen zetten per beurt. Dit mogen alleen rechte stappen zijn, tenzij er een pad is. Sommige karakters kunnen zich door water verplaatsen of over gebouwen vliegen. Verder staat aangegeven hoe sterk een karakter is en met hoe veel dobbelstenen er gevochten wordt. Als laatste kan het voorkomen dat een karakter een speciale eigenschap heeft. Die eigenschap staat op de achterkant.
Om tegen een ander karakter of een gebouw te vechten moet het karakter ernaast staan, tenzij het karakter op afstand kan vechten. Voor een gevecht tellen de sterktes van de karakters én het aantal ogen dat wordt gegooid met de toegestane dobbelstenen. De winnaar blijft op het speelveld staan, de verliezer verdwijnt, maar kan later weer aangekocht worden. Het is ook mogelijk om gezamenlijk aan te vallen en gezamenlijk te verdedigen. Gebouwen hebben alleen dobbelstenen om zich mee te verdedigen.
Dan zijn er op het speelveld nog drie speciale vakjes: (1) het portaal, waarmee de speler naar een ander portaal kan bewegen, (2) de ster, waarmee de sterktes van alle karakters van de speler met één punt verbeteren en (3) de goudmijn, waarmee de speler een extra muntstuk verdient aan het begin van de beurt. Let wel: er moet dus een karakter op de ster of de goudmijn staan om er profijt van te hebben.
Wanneer een speler zijn laatste gebouw verliest, is deze speler definitief verslagen. De laatst overgebleven stam is de winnaar en zal voor altijd in Zaberias blijven regeren.
Zaberias heeft wat weg van het klassieke Risk, omdat er gespaard, aangevallen en veroverd moet worden. Het interessante aan het spel is dat het geschikt lijkt voor meerdere leeftijdscategorieën. Het spel profileert zich namelijk als educatief spel voor kinderen. Dat betekent echter niet dat er te weinig tactiek in zou zitten voor volwassenen. Integendeel zelfs. Door stappen vooruit te denken en soms te sparen in plaats van frontaal de aanval te openen, kan een speler later als winnaar uit de strijd komen. Dit tactische element maakt het zeker een aanrader. Ook de thematiek en de artwork van de karakters zijn goed bedacht en biedt ruimte voor uitbreidingen in de toekomst. Wordt ongetwijfeld vervolgd dus!
