Review: Paw Patrol Grand Prix (Outright Games)

Kruip nu in de schoenen (en uiteraard de unieke voertuigen) van je favoriete Paw Patrol Pups zoals Chase, Skye en Rubble (on the Double!) en uiteraard ook dé pup in name only: Ryder. Alle favoriete pups en locaties uit de serie komen terug in dit racespel dat zelfs geschikt is voor de allerjongsten. Weet jij de beker te winnen de Paw Patrol Grand Prix – of ga jij naar de katten?

Achtergrond

Als je nog niet bekend bent met Paw Patrol ben je de afgelopen jaren waarschijnlijk weinig in aanraking geweest met jonge kinderen. Iedereen met jong kroost, neefjes en nichtjes is wel bekend met Paw Patrol – de serie over een organisatie die voornamelijk bestaat uit een groepje honden die allemaal een nuttige en heldhaftige taak uitvoeren die goed past bij het hondenras. Deze honden hebben een naam die zeer goed bij hun taak past en ze bedienen een net zo nuttig bijbehorend voertuig. 

Chase is een Duitse herder en zet als politiehond graag de achtervolging in zijn auto. De dalmatiër Marshall rijdt vanzelfsprekend in een brandweerwagen en skye is een Cockapoo (kruising tussen een cocker spaniel en een poodle) die in haar reddingshelikopter in de lucht vliegt.  Rocky is een vuilnisbakkenras die in een vuilniswagen rondrijdt. Niet elke hond is op eerste oog een hele bijpassende taak, Rex in zijn hondenrolstoel is namelijk een berner sennenpup die een expert is op het gebied van dinosaurussen. Kinderen houden blijkbaar nog altijd veel van dinosaurussen, dus ik zie het maar door de vingers. Overigens zijn er nog een hele hoop andere pups en in totaal kun je in Paw Patrol Grand Prix met 10 verschillende personages spelen ieder met hun unieke voertuigen. 

Gameplay

Paw Patrol Grand Prix is een typische arcade/kart racer. Spelers kiezen een van de kleurrijke personages en gaan karten op een baan vol bochten, heuvels, boost/turbovelden en wapens om te verzamelen en gebruiken tijdens de race. Wapens variëren van boosts tot en met taarten die je op de weg kunt gooien om je tegenstanders vaart te laten verminderen. Wat leuk is, is dat elke pup (en Ryder) een unieke kracht heeft. Door hondenbotjes te verzamelen die over de baan verstrooid liggen, kun je deze kracht opbouwen. Sommige van deze unieke krachten zijn wel beduidend nuttiger dan anderen. Tracker heeft bijvoorbeeld een lasso waarmee je een speler voor je naar je toe kan trekken, maar als je al eerste staat, heeft deze kracht niet zoveel nut terwijl Rubble gewoon een grote steen achter zich kan dumpen. 

Over Rubble gesproken, deze pup herhaalt bijzonder vaak zijn catchphrases en dat doen alle hondjes. Voor kleinere spelers natuurlijk geweldig om de catchphrases van hun favoriete hondjes in het spel terug te horen, maar voor de meegamende ouder kan het soms een beetje gaan vervelen. Gelukkig kun je die catchphrases makkelijk uitzetten. 

Het spel bevat een splitscreen multiplayer voor 2 tot en met 4 spelers, een mogelijkheid om enkele races in single player modus te spelen, en ook een avonturenmodus waarbij je een 17-tal races speelt met een enkel personage en simpel avontuurtje voorgeschoteld krijgt. Tijdens deze modus speel je nieuwe personages vrij, maar ook hoedjes, ander uiterlijk voor de auto’s en zelfs gepersonaliseerde rook voor de uitlaat. Genoeg vrij te spelen en als je met alle personages de avonturenmodus heeft voltooid speel je in principe alles vrij. 

Conclusie

Bij het beoordelen van bordspellen, films, boeken en ook videospellen is het belangrijk om het publiek in acht te nemen en goed te kennen. Het publiek voor dit spel zijn (zeer jonge) kinderen die graag een videospel willen spelen over hun favoriete pups. Tenzij een ouder of oudere broer of zus dit spel met jonge kinderen gaat spelen, zijn zij dan ook in beginsel niet de doelgroep van dit spel. Qua gameplay en complexiteit is dit spel ook overduidelijk gericht op die allerjongste spelers. Ik zou Paw Patrol Grand Prix graag willen beschrijven als een arcade/kart racer (zoals Mario Kart), maar dan met een extra set zijwieltjes. De tegenstanders zijn makkelijk te verslaan, zelfs op de moeilijkere moeilijkheidsgraden, het spel bied hulpmiddelen als stuurbekrachtiging en de banen zijn er op gericht om zo duidelijk mogelijk te zijn en ook makkelijker berijdbaar zijn voor spelertjes die nog niet 100% hun videogamemotoriek hebben uitontwikkeld.

Het is ook te vergelijken met bowlen zonder een goot. Kleine spelers nemen deel aan het spel zonder de frustratie te ervaren dat zij bepaalde levels niet kunnen behalen of winnen, terwijl er nog wel voldoende uitdaging bestaat. Oudere spelers raken mogelijk uitgekeken op de simpelere gameplay en kinderlijke stemmetjes en catchphrases, maar zij zijn dan ook niet de doelgroep. Die jongste spelers hebben er geen moeite mee dat het spel qua wapens af en toe misschien wat willekeuriger is, dat de catchphrases herhaald worden en dat het over het algemeen genomen een minder serieus spel is. Voor jonge spelers is dit een ideale manier om lekker te racen op een zeer vermakelijke manier en kunnen zij ook makkelijk zelfstandig dit spel spelen. Overigens zijn er meerdere talen te selecteren waaronder Nederlands en zijn er een aantal uitbreidingen beschikbaar voor extra raceplezier.