Ah, het einde van de kerker is in zicht. De edelsteen, het Bloed van Og, ligt daar voor het oprapen. Je rantsoenen zijn op, je pantser versleten en levenspunten bijna verdwenen, maar je hebt het einde bereikt. Althans, dat dacht je – je juichte te vroeg. Nog één valstrik wist je te ontwijken, maar in de laatste zaal werd je geslacht door een gigantische slang. Tijd om weer helemaal opnieuw te beginnen in deze (Mini) Rogue(like).
Achtergrond en doel
Roguelike is een subgenre van rollenspelen (role playing games, of RPG) computer- en videospellen. In zulke spellen gaan spelers langzaam afdalen in kerkers en verschillende ruimtes ontdekken in willekeurig gegenereerde levels. In de willekeurig gegenereerde kerkers komen spelers monsters en andere vijanden, vallen, schatten en meer tegen. De dood van het personage van de speler is vaak permanent. Alle ervaring en uitrusting die een speler heeft opgedaan is dan ook permanent verloren. De naam van het genreroguelike is geïnspireerd op het computerspel Rogue. Rogue is één van de eerste spellen met de typische kenmerken van het genre. De kenmerken van de roguelikes zijn en worden in steeds meer computerspellen geïmplementeerd zoals Binding of Isaac, FTL of Hades.
Mini Rogue is zoals de titel al doet vermoeden ook geïnspireerd op Rogue en de roguelikes. In Mini Rogue gaat één speler of een team van twee spelers deze willekeurig genereerde kerker betreden om de schatten (met name het ‘bloed’) van Og te ontdekken en de gedaante van Og te confronteren (en hopelijk te verslaan). Hopelijk kunnen spelers het einde van de kerker bereiken, want net als bij de soortgelijke computerspellen is de dood permanent.
Spelopzet
Mini Rogue kan zowel solo als coöperatief worden gespeeld. Ik zal in deze recensie met name ingaan op de soloversie van het spel. De coöperatieve variant is grotendeels hetzelfde, maar er zullen wat kleine verschillen zijn.
Aan het begin van het spel kiest men een personage. De verschillende personages zijn de stereotype personages die iedereen kent van rollenspellen zoals Dungeons & Dragons. Denk aan de tovenaar, de paladijn of de dief. Elk personage heeft bijzondere eigenschappen en een unieke startopstelling. Spelers zetten, op basis van de startopstelling, hun persoonlijke spelersbordje klaar. Op het spelersbordje staat onder meer de ervaring, leven, uitrusting en het verworven inkomen van spelers. Ze leggen tevens de dobbelstenen in de buurt en pakken 1 heldendobbelsteen en 1 kerkerdobbelsteen in hun persoonlijke voorraad.
Spelers schudden de zaalkaarten, vormen met negen willekeurige kaarten en een stapeltje bewakerskaarten de kerker. Of…. althans… telkens een zone van de kerker, want naast deze kaarten plaatsen ze ook het kerkerbordje om bij te houden op welke zone en welke verdieping van de kerker zij zijn. Op dit bordje kunnen zij tevens de levens van vijanden bijhouden. Spelers plaatsen hun figuurtje of fiche op de kaart linksboven in de kerker, deze draaien ze open en ze zijn klaar om de kerker te betreden.
Spelverloop
Spelers proberen tijdens het spel de verschillende verdiepingen van een kerker te verkennen terwijl ze monsters bevechten, valstrikken ontwijken, schatten vinden en nog meer. De kerker heeft verschillende verdiepingen die bestaat uit verschillende zones en elke zone bestaat uit verschillende zalen (de kaarten). Tijdens een beurt moet de speler eerst de zaal afhandelen waarin zij staan (vaak door te dobbelen) en vervolgens (als ze nog in leven zijn) kunnen zij naar een volgende kaart verplaatsen. Spelers verplaatsen een kaart naar beneden of naar rechts opzij (indien mogelijk). Afhankelijk van de status kunnen spelers deze kaarten eerst opendraaien voordat ze een keuze maken. Zodra ze uitgang van een zone bereikt hebben (eventueel nadat ze een bewaker (een soort eindbaasmonster) hebben verslagen) gaan ze naar de volgende zone en eventueel volgende verdieping. Aan het einde van de zone moeten spelers nog voldoende eten hebben en anders verliezen ze leven.
Er zijn verschillende soorten zalen die spelers op verschillende manieren moeten trotseren. Vaak moeten spelers hiervoor hun beschikbare heldendobbelstenen en kerkerdobbelsteen dobbelen. Op bepaalde kaarten worden spelers geconfronteerd met een schat, een graf, een valstrik etc. Ze gooien hun beschikbare heldendobbelstenen om te bepalen of de uitdaging van de zaal wordt getrotseerd en de kerkerdobbelsteen om de gevolgen en/of beloning te bepalen. Er zijn ook zalen met handelaars, waarbij spelers munten kunnen uitgeven voor hulpmiddelen en er zijn ook kampvuren waarbij spelers kunnen uitrusten voor bonussen.
Er zijn uiteraard ook zalen met monsters. Welk monster op de kaart de spelers trotseren, hangt af van de huidige verdieping. Spelers geven op het kerkerbordje aan hoeveel leven een monster heeft en vervolgens gaan ze dobbelen om te vechten. De speler gooit alle heldendobbelstenen, de kerkerdobbelsteen en de eventueel gif- en/of vloekdobbelsteen. Deze laatstgenoemde dobbelsteen krijgt een speler mogelijk als effect van een kaart. De beschikbare heldendobbelsteen of dobbelstenen bepalen hoeveel schade deze speler mogelijk doet. Met speciale acties kunnen spelers mogelijk bepaalde dobbelstenen opnieuw werpen. De vloekdobbelsteen verlaagt mogelijk de gedane schade en de gifdobbelsteen doet moet mogelijk schade aan de speler. De kerkerdobbelsteen bepaalt of en hoe de aanval van een monster raakt. Het gevecht gaat door tot een monster of speler verslagen is.
Zodra spelers de uitgang van een zone en/of bewaker van de verdieping hebben verslagen, gaan ze volgende zone betreden. Alle zaalkaarten worden geschud en een nieuwe zone wordt gesloten op tafel geplaatst. Dit gaat net zo lang door tot de speler het einde van de kerker levend heeft bereikt.
Oordeel
Mini Rogue doet exact wat het belooft: een roguelike in de vorm van een bord-/kaartspel. In Mini Rogue gaan spelers net als bij roguelikes langzaam afdalen in kerkers en verschillende ruimtes ontdekken in random en procedureel gegenereerde levels. In deze kerkers komen spelers monsters, vallen, schatten, handelaren, geesten, tombes en zelfs bondgenoten tegen. Ze komen voor verschillende uitdagingen en keuzes te staan. Spelers moeten voorbereid zijn op de mogelijke uitdagingen en gevechten anders staan flinke gevolgen te wachten. De keuzes zijn wellicht simpel: welke zaal ga ik als volgende bezoeken en hoe en wanneer gebruik ik mijn speciale giften en hulpmiddelen? Deze keuzes hebben een duidelijke impact op het spelverloop.
De grootste charme van Mini Rogue zit in de variatie door de willekeurig gegenereerde zaalsamenstelling door de verschillende zaalkaarten. Er is een ruime selectie aan kaarten en daar worden telkens maar 9 kaarten van gebruikt. Hierdoor weet je niet precies welke uitdagingen en keuzes je staan te wachten. Welk monster ten tonele verschijnt, verschilt per kaart en per verdieping.
De willekeurig samengestelde kerker en de verschillende personages zorgen voor een gevarieerde uitdaging. Ervaren spelers kunnen de moeilijkheidsgraad aanpassen voor meer uitdaging. Mini Rogue bevat een coöperatieve modus, maar is ook vooral door de kleine voetafdruk aan te raden aan de solospelers.
