Een expeditie onder aanvoering van Ferdinand Magellaan staat centraal in het gelijknamige spel Magellan (Elcano) van Geek Attitude Games. De Portugees vertrok op 20 september 1519 met een vloot van vijf schepen (Trinidad, Concepción, San Antonio, Santiago en Victoria) om een reis rond de wereld te maken. Magellaan overleefde de reis niet (hij werd gedood door een inheemse stam op de Filippijnen), waarna het de vrijwilliger, Juan Sebastián Elcano, was die de terugreis als kapitein wist te volbrengen. Van Keizer Karel V kreeg hij als beloning een wapenschild en voor de rest van zijn leven zat hij gebakken met een pensioen van 500 dukaten (wat veel geld geweest moest zijn in die tijd).
Na deze uiterst beknopte, maar desalniettemin hoog educatieve geschiedenisles, is het tijd om dieper in te gaan op het spel ‘Magellan’. In dit spel wordt jij net als reisgenoot Elcano voor de leeuwen gegooid en krijgt de leiding over een van de vijf schepen. Ieder schip heeft vijftien bemanningsleden aan boord die in de vorm van bemanningskaarten kunnen worden ingezet (‘het navigeren’). De bemanningskaarten hebben elk een eigen waarde en heb je nodig om routekaarten te verzamelen. Iedere routekaart is een bepaald aantal punten waard. De kapitein met de meeste routekaartpunten na zes rondes wint het spel en een flinke pensioenpot.
Eigenlijk moet ik het hierbij laten, want ook Elcano kreeg geen handleiding ‘hoe een kapitein te worden in een dag’, maar ik zal je deze moeite besparen. De routekaarten hebben drie verschillende kleuren: rood, blauw of groen. Ook de bemanningskaarten zijn kleurafhankelijk. In elke ronde wordt er een routekaart van elke kleur getoond. Vervolgens is het aan de spelers om hun bemanningskaarten in te zetten, om de beurt. Sommige bemanningskaarten vertegenwoordigen twee kleuren, maar je kunt maar voor één kleur kiezen. Dit zorgt voor een extra dynamiek in het spel en een tactischere benadering. Wat niet bijzonder duidelijk is, is of iedere speler nog maar één kaart mag inzetten nadat er gepast is door een andere speler. Voor het verloop van een spel met twee spelers is het aan te raden deze regel zeker te volgen. Is de navigatiestap eenmaal gezet, dan gaan de spelers aan wal. De speler die van een bepaalde kleur de hoogste waarde aan bemanningskaarten heeft ingezet, ontvangt de openliggende routekaarten van die kleur. Is het gelijk? Dan komt er in de volgende ronde een extra routekaart van die kleur op tafel.
Let op: eenmaal ingezette bemanningskaarten verdwijnen uit het spel als je ermee gewonnen hebt. De bemanningskaarten waarmee niet is gewonnen krijg je terug in je hand. Hierna pakt iedere speler twee nieuwe bemanningskaarten van zijn gedekte stapel (‘het rekruteren’) en wordt een andere speler de startkapitein van de volgende ronde. Wees dus niet te gierig en zet niet al je bemanningskaarten in de eerste ronde in, je krijgt er immers maar twee voor terug.
In een spel met vijf spelers wordt het iets moeilijker gemaakt: er is een storm op komst. De stormkaarten komen naast de routekaarten te liggen. Als een ware zeerot probeer je de stormkaart te bemachtigen door gedekte kaarten te spelen. Speel je de meeste gedekte kaarten dan krijg jij de stormkaart. Verder zijn de spelregels gelijk.
Oh, en is soms niet meer helemaal duidelijk wie er mocht beginnen (ook de zeelui konden vroeger nogal te diep in het glaasje kijken), dan is daar altijd nog de Pigafetta-kaart (vernoemd naar een van de achttien overlevenden op het schip van Elcano, Antonio Pigafetta). Deze kaart wordt neergelegd bij de speler die de ronde gestart is. Pigafetta schreef verhalen over de reis en een verslag naar aanleiding van interviews met de overlevenden waaruit gedeelten erg bekend werden. Wellicht staat dat jou na een potje Magellan ook wel te wachten. Rijkdom; in de vorm van glimmende dukaten en een prachtige novelle.
