“Het is niet langer de vraag “ wie ben ik?”, maar de vraag “ wat zijn wij?”, die Dokter Jekyll nachtenlang wakker hielden. De dokter ontwaakte steeds vaker op de vreemdste plaatsen en zijn geheugen was nog onoverzichtelijker dan de Londense straten bedekt met mist, smog en de uitwerpselen van edele en minder edele dieren. Het was Meneer Hyde geweest die hem de vrijheid had gegeven om zijn innerlijke duisterheden bloot te leggen en te laten ontwaken, maar het was tevens Hyde geweest die hem zijn fysieke vrijheid had ontnomen en controle nam over zijn lichaam zonder dat de dokter hier erg in had. Nu is het de vraag of de goede dokter zich werkelijk tegen deze binnendringer verzette of dat hij onderbewust zich al had overgeven aan Hyde. Waren het nog wel twee persoonlijkheden of slechts collectieve gedachtes met als gezamenlijke vijand Scotland Yard die hen op de hielen zat?”
Achtergrond
Jekyll & Hyde vs Scotland Yard is het vervolg op het slagenspel Jekyll vs Hyde dat wij eerder al eens recenseerde. Jekyll vs Hyde was een verfrissend slagenspel voor twee spelers. Simpel, elegant en prachtig vormgegeven. Vincent Dutrait is gelukkig ook terug voor het vervolg, dus qua vormgeving zit het nog meer dan goed. Ook Jekyll & Hyde vs Scotland Yard is een slagenspel voor twee spelers, maar ditmaal sta je er niet alleen voor in de duistere straten van Londen. Jekyll & Hyde vs Scotland Yard is namelijk een coöperatief slagenspel en niet zomaar eentje: het spel bevat een heuse campagne.
Trouwe lezers weten dat we graag wat achtergrond (over het thema) toevoegen an onze recensies, dus voor diegene die weinig klassieke horrorliteratuur hebben gelezen (of gebrek aan relevante popcultuur kennis hebben) een korte schets:
“Jekyll and Hyde” is een beroemde horrornovelle geschreven door Robert Louis Stevenson en werd voor het eerst gepubliceerd in 1886. Dat is ongeveer 11 jaar voordat Dracula en The Invisible Man verschenen: andere horrorverhalen die zich grotendeels afspelen in de druilige straten van Londen.
Het verhaal van Jekyll en Hyde draait om Dr. Henry Jekyll, een dokter die actief is tijdens de Victoriaanse tijden in Londen: de perfecte setting voor elke klassieke horror. Zoek maar eens de duistere kant van Queen Victoria op… Jekyll ontdekt een experimenteel middeltje dat hem in staat stelt zijn donkere kant te manifesteren in de vorm van de kwaadaardige Edward Hyde. Een soort van Hulk, maar ietsjes minder groen en geen lid van de Avengers.
Jekyll maakt gretig gebruik van het middeltje als een soort van therapiesessie om zijn innerlijke demonen te verkennen en te verdrijven als een soort van persoonlijke Purge. Het verhaal behandelt verschillende thema’s waaronder de “duality of man”, de menselijke aard, driften en het onderdrukken van onze duistere impulsen. Dit gaat redelijk goed, maar na verloop van tijd neemt Hyde de controle over het lichaam en de gedachten van de dokter en de slechte meneer pleegt een reeks gruwelijke misdaden. Langzamerhand is het lastiger voor Jekyll en Hyde om de persoonlijkheden van elkaar te scheiden en de tegenstrijdigheid wordt grenzeloos. Uiteindelijk besluit Jekyll om beide levens te beëindigen.
In het oorspronkelijke spel stond die tegenstrijdigheid centraal en dat element komt ook terug in deze coöperatieve variant. Spelers moeten nu echter samenwerken om de balans te zoeken, aan Scotland Yard te ontsnappen en de juiste slagen te winnen om het verhaal ditmaal wel met een “happy ending” af te sluiten. In een serie van verschillende hoofdstukken leren spelers al spelenderwijs verschillende spelmechanismes en spelregels. Spelers verdienen punten als ze en hoofdstuk succesvol weten af te ronden (meer punten bij minder pogingen) en aan het einde van alle hoofdstukken zijn ze hopelijk trots op hun (hopelijk) high score.
Spelverloop
Elk hoofdstuk bestaat uit twee rondes en tijdens die twee rondes gaan spelers een aantal slagen spelen. Iedere speler krijgt aan het begin van een ronde 12 kaarten. De overgebleven kaarten worden voor deze ronde aan de kant gelegd. Spelers moeten nu 4 kaarten geven aan de Stad London (hun tegenspeler en werkgever van Scotland Yard, aka de Politie). Spelers moeten al hun achten weggeven, maar zijn verder vrij om te kiezen welke kaarten zij weggeven. De kaarten van de stad worden geschud en de stad speelt een kaart om de eerste slag te beginnen.
Net als bij andere slagenspellen moeten spelers kleur bekennen en volgen. Oftewel, als de eerste speler een blauwe kaartspel speelt, moet jij ook een blauwe kaart spelen als jij een blauwe kaart hebt. Je mag overigens ook toverdrankjes spelen om te volgen. Deze drankjes activeren afhankelijk van de kaart die voor of na het drankje werd gespeeld een speciaal effect die spelers op weg kan helpen naar de overwinning.
De volgorde waarin kaarten tijdens het begin van een ronde worden gespeeld, bepaalt de rangorde van troef kleuren. Na een slag kijken spelers welke kleuren zijn gespeeld en welke speler de hoogste waarde in de hoogst gerangschikte heeft gespeeld. Deze speler wint de slag.
Afhankelijk van het hoofdstuk zijn er aanvullende regels, maar in beginsel moeten de spelers het einde van het speelbord bereiken met de juiste hoeveelheid slagen. De speler met de minste slagen, verplaatst de pion net zoveel stappen als de gewonnen slagen. Scotland Yard kan mogelijk ook verplaatst en de spelers inhalen. Spelers verliezen als ze teveel stappen moeten zetten of als Scotland Yard de spelers weet te pakken.
Conclusie
Dualiteit is terug en wederom moeten spelers balans vinden in de hoeveelheid slagen die zij weten te winnen. Het spelconcept van Jekyll vs Hyde is slim omgezet in een coöperatieve variant met een verhalend element. De verschillende hoofdstukken zijn verrassend en uitdagend en introduceren op geleidelijke wijze nieuwe spelconcepten en uitdagingen, waardoor de herspeelbaarheid van dit slagenspel groot is. Het spel is wederom fantastisch vormgegeven en mogelijk mijn favoriete coöperatieve slagenspel.
