Een gegeven paard mag je niet in de bek kijken, maar hoe zit het dan met een gekochte koe? De meeste van jullie zijn vast bekend met het biedspel Koehandel waarbij spelers als een stel kuddedieren handjeklap gaan spelen op de veemarkt. Tijdens het Festival zijn deze regels net een tikkeltje anders. Klaar voor een veestje?
In het klassieke Koehandel strijden spelers om een kwartet aan koeien. Tijdens een beurt kan een speler een veiling of een koehandel starten. Bij een veiling wordt een willekeurige kaart van de trekstapel opengedraaid en kunnen spelers op deze kaart bieden met hun geld (koepons). Gewonnen kaarten plaatsen spelers voor zich neer. Als spelers kaarten voor zich hebben, kunnen ze ook een koehandel met een andere speler starten waarbij spelers met bluf strijden om gelijkwaardige koeien.
In festival loopt het net wat anders dan bij de reguliere koehandel. Spelers hebben ieder een eigen trekstapel en tijdens een veiling kan een speler zelf bepalen welke twee (ja maar liefst) twee kaarten ter veiling worden aangeboden. Net als bij een reguliere veiling gaan spelers bieden op de kaarten en het hoogste bod wint, maar de veilingmeester mag kiezen om het bod te matchen om de koeien zelf voor zich te nemen.
Tijdens de koehandel kunnen spelers wederom met bluf elkaar proberen om de tuin te leiden om kaarten te winnen. Ditmaal proberen spelers geen kwartetten te verzamelen, maar bij drie koeien is een setje compleet en de vierde koe van een kwartet levert minpunten op of kan als koepon worden gebruikt tijdens een volgend bod of bluf.
Koehandel Festival is een variant met iets meer invloed van de spelers doordat ze zelf kunnen bepalen hoe een veiling wordt geïnitieerd. Op die manier bepalen spelers welke koeien op welk moment ten tonele verschijnen. Verder is de structuur van het oude vertrouwde spel aanwezig zodat dit spel zich makkelijk laat spelen door zowel jong en oud.