Wat is er toch met grote, oude landhuizen van rijke families dat het zo ontzettend vaak het toneel is van moordmysteries? Blame it on the butler (of Agatha Christie)! In There’s Been a Murder is er – uiteraard wederom – een moord gepleegd in een landhuis in Engeland tijdens het begin van de vorige eeuw. Elke speler is een verdachte, maar niemand wil over de moord of de dader praten! Dat is lastig als de spelers de moord enkel op kunnen lossen door samen te werken. Weten jullie de moordenaar (op tijd) te vinden?
In het kaartspel There’s Been A Murder proberen spelers gezamenlijk de moordenaar te vinden. De moordenaar is een van de unieke 24 kaarten die dit spel rijk is. Aan het begin van het spel wordt een stapel kaarten samengesteld, waarbij de set kaarten die wordt gebruikt afhankelijk is van de hoeveelheid spelers. De moordenaar en detective worden in ieder spel gebruikt. De kaart van de detective wordt ergens onderop de stapel geschoven en de moordenaar ergens bovenin de stapel. Er zijn twee types kaarten. De blauwe kaarten zijn actiekaarten en de rode kaarten zijn effectkaarten. De blauwe kaarten worden geactiveerd zodra ze worden gespeeld tijdens een beurt en het effect van de rode kaarten is actief als een speler deze kaart op hand heeft. Elke kaart heeft een unieke actie of een uniek effect.
Aan het begin van het spel krijgt iedere speler twee kaarten op hand. Spelers mogen niet met elkaar praten over de kaarten die ze op hand hebben of die ze tijdens het spel hebben gezien, tenzij een effect van een kaart dit expliciet aangeeft. Door hun kaarten uit te spelen en de acties en effecten van deze kaarten op te volgen, proberen de spelers gezamenlijk te ontdekken welke speler de moordenaar op hand heeft, waardoor de speler met de Detective of de Informant de moordenaar kan ontmaskeren. De spelers winnen als de Detective met succes wordt gebruikt om de Moordenaar te vinden, of de Moordenaar wordt doorgegeven aan de Vertrouwenspersoon. De spelers verliezen als de Moordenaar de Getuige doodt, of als de stapel kaarten op is.
Aan het begin van een beurt vult de actieve speler zijn of haar hand aan tot twee kaarten. Vervolgens speelt deze speler een kaart. Door een actiekaart te spelen, kunnen spelers direct invloed uitoefenen op het spel door informatie te verzamelen of kaarten te wisselen. Met het dienstmeisjes kunnen spelers bijvoorbeeld kaarten van andere spelers inzien. Effectkaarten geven meestal aan wat een speler wel of niet kan met de kaarten op hand. Met de roddelaar kunnen spelers aangeven wat ze op hand hebben, maar tijdens hun beurt moeten spelers de roddelaar verplicht spelen.
In There’s Been a Murder proberen spelers kort gezegd dus door kaarten te spelen te ontdekken welke speler de moordenaar op hand heeft en ervoor te zorgen dat de informant bij de moordenaar terechtkomt, de getuige bij de moordenaar wegblijft of dat de speler met de detective de moordenaar kan aanwijzen. Voor spelers van Love Letter komt de wijze van deductie in dit spel wellicht bekend voor, want net als bij Love Letter trekken spelers (vrijwel) iedere beurt een kaart, spelen ze een kaart en proberen ze met de effecten van kaarten op basis van beperkte informatie te winnen. There’s Been a Murder is erg afhankelijk van geluk en minder van deductie (wat bij Love Letter) wel het geval is. Veel kaarten in There’s Been a Murder beperken als effect hoe je bepaalde kaarten in kan zetten, waardoor je soms misschien een nutteloze zet hebt. Daarnaast kan het zich (in beperkte gevallen) voordoen dat je in de eerste beurt al wint of verliest, omdat de informant of de getuige al in de starthand met de moordenaar zit. Verder zit er wel voldoende variatie in de kaarten zodat het spel verder zeer interactief is. There’s Been a Murder is daarom met name geschikt als speelse activiteit die spelers eenvoudig tussendoor tijdens een feestje/sociale bijeenkomst kunnen spelen, aangezien een potje enkel 10-15 minuutjes duurt
