Review: Star Wars The Clone Wars Pandemic (Z-Man Games)

Lang geleden in een sterrenstelsel ver, ver weg… Overal in het sterrenstelsel woedt oorlog. Het separatistische Droid leger, zijn gelederen gevuld met woeste gevechtsdroids, is ingezet door de Confederatie van Onafhankelijke Systemen. De Galactische Republiek heeft een groot leger bestaande uit goed getrainde klonen besteld. De meedogenloze Sith Lord Count Dooku probeert, samen met zijn leerlingen en medewerkers, de greep van de Republiek op het heelal te destabiliseren en meer planeten te rekruteren voor de confederatie, terwijl hij op zoek is naar geheimen van zowel de Sith als de Jedi. De planeet Mandalore staat op de rand van een burgeroorlog als de terroristische organisatie en strijderscultus Death Watch een coup plant tegen de pacifistische regering, terwijl Darth Maul strijdt om het leiderschap. Binnen de gelederen van the Grand Army beginnen de spanningen hoog op te lopen als het kloonsequadron wordt belast met een zeer dodelijke, bijna suïcidale missie om de hoofdstad van Umbara in te nemen. De kloonoorlogen worden op verschillende fronten uitgevochten. Er zijn helden aan beide kanten. Het kwaad is overal. Het is geen verhaal waar de Jedi je over zouden vertellen… 

Doel en achtergrond

Star Wars: The Clone Wars van Z-Man Games is een nieuw spel in de Pandemic System serie: een reeks aan spellen gebaseerd en geïnspireerd op de coöperatieve klassieker Pandemic. In The Clone Wars strijden de spelers niet tegen uitbraken van verschillende virussen, want daar zijn we na de afgelopen jaren wel een beetje klaar mee namelijk. Daarnaast ontstonden de zombies op de planeet Geonosis niet door een virus, maar een ruimteworm! In The Clone Wars nemen de spelers de rol aan van een beroemde of befaamde Jedi zoals Ashoka Tano, Ob-Wan Kenobi, Mace Windu, Yoda, Aayla Secura of Luminara Unduli. Helaas geen Plo Koon of fan favourite Glup Shitto… Als Jedi nemen de spelers het op tegen hordes separatisten en hun kletterende metalen vriendjes. Zodra spelers genoeg missies hebben voltooid, mogen ze het opnemen tegen de grote slechterik. Verslaan ze de grote slechterik, dan hebben ze gewonnen!

Er zijn inmiddels verschillende spellen met het Pandemic spelmechanisme. Een kleine greep: Iberia, Rising Tide, Fall of Rome, Reign of Cthulhu, World of Warcraft: Wrath of the Lich King, drie legacy spellen en wat kleine edities en andere spin-offs. Sommige Pandemic-varianten lijken nog sterk op het origineel en sommige introduceren heuse gamechanging mechanismes zoals het werpen van dobbelstenen om te vechten en een verplaatsingsmechanisme à la Andor in Fall of Rome tot gevarieerde slechteriken en constant veranderende condities in Reign of Cthulhu. Sommige edities hebben laten zelfs kenmerkende onderdelen van Pandemic, zoals de ‘uitbraken’, volledig weg, maar elk spel verloopt in hoofdlijnen hetzelfde als het originele Pandemic spel: iedere beurt verricht een speler (vaak vier) acties. Acties zijn vaak variaties op verplaatsen op het speelbord en verwijderen van blokjes. Nadat een speler acties heeft verricht, gebeuren er ’slechte’ dingen. Door kaarten te trekken worden er meerdere locaties op het bord ‘besmet’ en kan het centrale ‘kwaad’ sterker worden. Spelers vullen hun handkaarten aan en de volgende speler is aan de beurt om de cyclus voort te zetten totdat spelers gezamenlijk hebben gewonnen of verloren. Om te winnen moeten spelers altijd ene aantal missies en/of doelen behalen. Met ‘uitbraken’ of verloop van teveel tijd verliezen spelers over het algemeen. 

Mijn persoonlijke favoriet, naast de Legacy edities, is (was) Fall of Rome, maar The Clone Wars neemt waarschijnlijk het plaatsje op deze sokkel over. Ik ben een enorme Star Wars fanaat, maar ook de implementatie van het thema in het Pandemic spelmechisme heeft me gepakt. The Clone Wars voelt in de basis uiteraard nog als Pandemic, maar voegt voor mij verfrissende en verrassende elementen toe. The Clone Wars is van dezelfde hand als de ontwerper van de World of Warcraft editie. Ik heb die editie niet gespeeld vanwege een gebrek aan interesse in het thema, maar mogelijk hebben The Clone Wars en die editie wel overlappende elementen. In The Clone Wars zijn er geen ziektes, geen uitbraken, geen epidemie achtige kaarten die door de spelerskaarten zijn geschud en hoeven spelers gaan kaarten af te leggen om te reizen of missies te voltooien. Daarnaast zijn er verschillende slechteriken met eigen regels en dienen kaarten als levenspunten van de spelers. Hoe wordt The Clone Wars dan gespeeld?

Spelopzet en spelverloop

Spelers leggen het bord klaar. Op het bord staan verschillende planeten afgebeeld en langs de rand van het bord staat handig aangegeven welke stapel kaarten waar moet worden geplaatst. Spelers kiezen een slechterik en moeilijkheidsgraad. Iedere slechterik heeft een eigen set aan kaarten en unieke regels. De moeilijkheidsgraad bepaalt hoeveel missiekaarten door de missiestapel worden geschud. Tijdens het spel liggen er maximaal 2 missiekaarten open. Bij de missies horen twee gekleurde fiches die op de bijbehorende planeten van de missies worden geplaatst. Op klassieke Pandemic-wijze wordt de startpositie van de blokjes (in dit geval miniuurtjes van Battle Droids) op het bord bepaald door kaarten te trekken. In totaal worden er zes invasiekaarten getrokken. Op elke invasiekaart staat een planeet. Op de eerste twee kaarten worden twee Battle Droids geplaatst, op de volgende twee planeten twee droids en op de laatste twee kaarten 1 droid. Op de laatste kaart wordt tevens het grote kwaad geplaatst: een van de villains (Count Dooku, Darth Maul, Asajj Ventress of General Grievous). 

Ook The Clone Wars volgt het spelverloop van het klassieke spel. Om de beurt verrichten spelers in The Clone Wars een viertal acties. Daarnaast heeft ieder personage een persoonlijke actie die naast de vier acties tijdens een beurt mag worden ingezet. Nadat de acties zijn verricht is de centrale slechterik aan zet. Er wordt een kaart van de slechterikstapel getrokken en die kaart bepaalt de zet van de slechterik deze beurt. Elke slechterik heeft een unieke stapel met kaarten en eigen regels en eigenaardigheden. In de stapel met slechterikkaarten zit ook een kaart die het dreigement intensiveert. Als deze kaart wordt getrokken wordt het invasieniveau verhoogt en de invasiekaarten geschud. 

Nadat de slechterik aan zet was, worden er, afhankelijk van het invasieniveau, invasiekaarten getrokken. Op deze invasiekaarten staan planeten waar nieuwe gevechtsdroids worden geplaatst. In tegenstelling tot Pandemic vind er geen traditionele uitbraak plaats zodra er meer dan drie droids op een planeet worden geplaatst. In plaats van een uitbraak naar andere planten, wordt er een blokkade geplaatst. Dit is een basis van de separatisten en is lastige te verslaan dan de droids en moet zelfs worden verslagen voordat spelers droids of villains kunnen verslaan of missies kunnen voltooien op die planeet. Naast het plaatsen van een blokkade laat ook het dreigementsniveau omhoog.  Elke keer als er geen blokkade kan worden geplaatst gaat dat niveau nog verder omhoog. Als het dreigement het maximale niveau bereikt, is het spel verloren. 

Spelers kunnen met hun acties hun personage verplaatsen, kaarten trekken, gevechten aangaan en missies voltooien. Spelers kunnen hun handkaarten gebruiken om acties te ‘verbeteren’. Handkaarten liggen overigens open op tafel per speler. Gebruikte kaarten leggen de spelers niet af, maar draaien zij op hun zij om te laten zien dat een kaart in de ronde al is gebruikt. Met blauwe kaarten kunnen spelers een stap verder verplaatsen op het bord. Met rode en paarse kaarten krijgen spelers meer aanvalskracht tijdens een gevecht en gele kaarten kunnen spelers gebruiken om schade te voorkomen. Gebruikte kaarten worden pas tijdens de volgende speler weer geactiveerd. 

Om te vechten of om missies te voltooien moeten spelers met de dobbelsteen werpen. Op de dobbelstenen zijn zogeheten successymbolen of schadesymbolen. Spelers kunnen kaarten inzetten om successymbolen toe te voegen. Andere spelers kunnen zelfs bijdragen door hun actieve kaarten in te zetten. Bij gevechten kunnen alleen kaarten in enkel de rode of enkel paarse kleur worden ingezet en niet in een combinatie van die kleuren. Bij gevechten lopen spelers schade op door de symbolen op de dobbelsteen en voor elke vijand die na het gevecht nog op de planeet aanwezig is. Spelers lopen mogelijk ook schade op voor voltooide of gefaalde missies. Voor de opgelopen schade moeten spelers kaarten uit hun hand afleggen. Als spelers voldoende missies en de grote slechterik weten te verslaan, hebben ze gezamenlijk gewonnen. 

Conclusie

Ik ben een enorme fan van the Clone Wars. Pandemic is een fantastisch spel en The Clone Wars verfrist en ververst het gevestigde spelconcept. Het gebruik van de handkaarten, waarbij de kaarten ook de levenskracht vertegenwoordigen, vind ik een ingenieus en te loven systeem. Door kaarten te gebruiken, kun je acties verbeteren. Mogelijk wil je kaarten gebruiken tijdens je eigen beurt of bewaren om andere spelers te helpen om lastige gevechten of missies te voltooien. Door veel risico te nemen kun je schade oplopen, waardoor je kostbare kaarten verliest een bij opvolgende gevechten en missies een nog grotere risico loopt. Kaarten zijn makkelijk te verkrijgen, maar kosten wel een schaars actiepunt. De slechteriken en blokkades zorgen voor nieuwe deels onbekende dreiging. De stapel met missiekaarten en de wisselende locaties van deze missies zijn ene leuke en gevarieerde twist op het klassieke doelmechanisme van het originele spel. Ook de verschillende slechteriken zorgen voor voldoende variatie. Star Wars the Clone Wars – a Pandemic System game is hierdoor een geweldige spel voor nieuwkomers, verzamelaars en fans.