Peaky Blinders is een bordspel lichtelijk geïnspireerd op de gelijknamige historische dramaserie van televisie op diens beurt weer lichtelijk geïnspireerd op een daadwerkelijke gelijknamige bende uit Birmingham. Zet je paddy cap of bonnet maar op je knar, schenk jezelf een glas en probeer net als iedereen die ooit van deze serie gehoord heeft een slechte imitatie op te zetten van deze Brummie jongens. Weet jij je echt een gangster te wanen, of sta je straks onder new management, by order of the Peaky Fookin’ Blinders?
In Peaky Blinders voeren de spelers in 4 zones telkens een aantal stappen/acties uit om daarna gezellig een potje te wedden op een paardenrace. Elke speler heeft drie willekeurige opdrachten en de speler die als eerste zijn/haar opdrachten vervult, wint. Spelers hebben allemaal een spelersbordje met verschillende eigenschappen en een drietal speelfiguren (de henchmen). Het speelbord bestaat uit verschillende zones. De zones corresponderen met een setje acties die spelers kunnen ondernemen. Door een henchman te plaatsen, kunnen spelers een actie doen en de bijbehorende beloning te verdienen. Spelers hebben in totaal drie henchmen, een revolvertje die voor kracht staat, een whiskyglas die charisma verpersoonlijkt en een zakhorloge voor intelligentie. Schijnbaar maakt een pistool sterk, drank charismatisch en een besef van tijd intelligent?
De speler met de meeste leiderschapsvaardigheidpunten mag beginnen. Spelers plaatsen om de beurt een henchman en rollen daarna een dobbelsteen en op basis van de worp ontvangen ze een x-aantal beloningen. Dit kan variëren van zone tot zone, maar komt vaak neer op goederen, geld, clubleden of vaardigheidspunten. Goederen moeten sommige spelers verzamelen om hun doelen te halen, maar verder worden deze goederen enkel gebruikt om eventueel om te wisselen voor geld. Daarnaast moeten spelers zone’s beheersen wat zij doen door geld af te leggen om zo een fiche te plaatsen. Je kan ook een andere speler dwarszitten door een conflictactie te gebruiken waarna spelers gaan dobbelen om een gevecht te bepalen. Ze tellen de vaardigheden van de gekozen henchman, hun verworven clubleden en de dobbelworp bij elkaar op. De afgedroogde partij verliest leiderschap en de winnaar pakt een kanskaart en mag eventueel een controlefiche van een tegenspeler wegleggen.
In elke zone plaatsen spelers hun henchmen, werpen dobbelstenen, krijgen beloningen en gaan door naar de volgende zone waar zij deze stappen herhalen. Na het afhandelen van 4 zones gaan de spelers naar de paardenrace. Hier gaan ze een verkorte versie van ganzenbord spelen. Deze speler die als het eerste zijn/haard paard over de finish krijgt, wint geld op basis van zijn/haar clubleden. Dit herhaalt zich tot een speler alle drie de doelen heeft behaalt . Dit kan erg lang duren, zeker aangezien je veelal dezelfde acties onderneemt tijdens het spel.
Peaky Blinders bevat een interessante gameplay mechanisme, namelijk dat je drie de henchmen alledrie een ander risico/kansberekening met zich meebrengen. Om te bekijken welke prestatie verdiend, moet je een dobbelsteen werpen en afhankelijk van de henchman verkrijg je beloningen. De kansverdeling verschilt per henchman. Indien je voor sterkte (het revolvertje) gaat, kun je makkelijker aan beloningen komen, maar jouw revolvertje eindigt mogelijk in de gevangenis terwijl bij charisma je mogelijk geen beloning ontvangt of juist een erg grote beloning. Ik zou dit mechanisme graag eens in een ander spel terugzien, want dat mechanisme kan mogelijk interessante keuzes met zich meebrengen, maar in dit spel ontbreekt de balans. Aan de ene kant is het verschil tussen de henchmen niet heel groot en aan de andere kant kunnen spelers hun henchmen “upgraden” met vaardigheidspunten. Dat zijn beloningen die je verzamelt. Na een tijdje levert een henchman bijna altijd de “beste” beloning op. Ook leiderschap kun je upgraden en die speler mag beginnen. Aangezien het upgraden van leiderschap een van de eerste acties is en er maar beperkt plaats is voor henchman bij te nemen acties op het speelbord heeft 1 speler al snel in het spel een voordeel en heeft een speler die later aan de beurt is een aanzienlijk nadeel. Deze speler kan al snel worden geblokkeerd voor het nemen van bepaalde acties. Gecombineerd met de lange speelduur kan dit snel tot frustratie leiden.
Tijd om je glas whisky te pakken en een Brummie accent op te zetten, samen met het Peaky Blinders bordspel? Als het aan mij ligt, houd ik het bij de eerste twee. Hoewel het spel een thema heeft meegekregen, mist de daadwerkelijke uitwerking van het thema. Je speelt niet met de Peaky Blinders en komt ze ook niet tegen in het spel anders dan op wat plaatjes op het bord. Speel je een Peaky Blinder, of zit je louter in het circuit? Speel je tegen elkaar of tegen invloeden van buitenaf? Het spel laat het in het midden. Tevens mist de kern van de Peaky Blinders: Thomas Shelby die vooruitdenkt en zo zijn tegenstanders altijd een stap voor blijft. In het bordspel draait het voor minstens 75% om geluk onder andere door het gooien van dobbelstenen en je locatie aan tafel en de willekeurige geheime doelen, en hebben ‘wits’ dus nauwelijks invloed. Daarnaast is de volgorde van de eerste ronde zwaar bepalend voor het verloop – begin je als laatste dan is de kans groot dat ‘vroege upgrades’ voor je neus zijn weggepikt. Jammer, want het thema zou met wat extra uitwerking echt wel veel potentie hebben: omkoping, manipulatie en meer onderlinge strijd zouden het spel veel goed kunnen doen. Zoals Wint Polly treffend zei: “Rule one: you don’t punch above your weight.”
