Murdle is een zeer populair puzzel- en raadselsessie bedacht door de Amerikaanse schrijver G.T. Karber. De raadsels worden gepubliceerd op de Murdle website, maar zijn ook verschenen in prijswinnende en uiterst populaire puzzelboeken. Inmiddels is er ook een bordspel gebaseerd op deze populaire puzzels. Ook in het bordspel zetten spelers hun deductieve vermogen in. Minder verhalend dan de puzzels, maar hetzelfde thema en dan een stuk competitiever.
Het concept van de Murdle puzzels draait om het oplossen van fictieve moordzaken, waarbij spelers aanwijzingen moeten verzamelen, patronen ontdekken en de waarheid achter complexe mysteries ontrafelen. Spelers gaan dus de gebeurtenis deduceren op basis van beperkte informatie. Een hoop begrijpend lezen en verbanden leggen. Spelers krijgen een reeks aanwijzingen, getuigenverklaringen en bewijsmateriaal om te analyseren, terwijl ze proberen de identiteit van de dader, het motief en de manier waarop de misdaad is gepleegd te achterhalen.
Ook in het bordspel moeten spelers deduceren. Op het spelbord verschijnt tijdens het spel informatie over de verbanden tussen vier mogelijke daders, voorwerpen en locaties. In totaal zijn er vier verdachten verdeeld over vier enveloppen. Bij elke verdachte zit ook een wapen, een locatie en de veroordeling. Dit zijn allemaal soorten kaarten die worden gehusseld en willekeurig in de envelopjes worden gestopt. Iedere speler mag twee kaartjes uit een envelopje bekijken, maar hierbij mogen spelers niet de beoordeling bekijken.
Spelers proberen als eerste de schuldige dader in combinatie met de juiste informatie te vinden. Hoe krijg je informatie? Iedere beurt moet je een fiche op het bord plaatsen. Je kan kruisjes plaatsen of vinkjes. Deze geven aan of er wel of geen verband tussen twee stukjes informatie is. Bijvoorbeeld of een dader wel of niet op een locatie was. Andere spelers krijgen nu informatie, maar de speler die een kruisje plaatst ontvang meer bewijs en bij een vinkje zelfs nog meer bewijs. Door informatie kunnen spelers verder deduceren om tot de oplossing te komen.
Het Murdle bordspel bevat een klassiek deductiemechanisme. Je kan het een beetje vergelijken met Cluedo, maar dan met het Murdle jasje. Spelers moeten selectief informatie presenteren om bewijs te vergaren, maar probeer andere spelers vooral oninteressante informatie te bieden. Murdle is snel gespeeld, zeker met meer spelers omdat de informatie werkelijk over tafel vliegt. Het is dus lekker vlot deduceren. Geluk speelt wel een rol, want als je aan het begin van het spel de envelop van de schuldige al hebt mogen bewonderen loop je onbewust wel al mogelijk enigszins voor op de rest.
