Deze recensie verscheen eerder op Dice Daniel op instagram.
Er is een fabel dat Marco Polo spaghetti van China naar Italië zou hebben gebracht. Als kind was ik hem hier heel dankbaar voor, maar niets bleek minder waar. Het was een marketingtruc om in de VS meer pasta te verkopen… In het spel Marco Polo (uitgegeven door @999games ) treed je in de voetsporen van de ontdekkingsreiziger en handel je op de zijderoute (geen spaghetti helaas). 999 Games heeft nu Marco Polo II uitgebracht, het spel waar het ontdekken en handelen in de tweede versnelling gaat.
Het spel is geen uitbreiding en je hoeft Marco Polo niet gespeeld te hebben om deel II te spelen. Je kan Marco Polo II misschien beter als een variatie op het eerdere spel beschouwen. Het uitgangspunt en spelelementen zijn hetzelfde, maar met voldoende veranderingen.
In Marco Polo II gebruiken de spelers iedere beurt hun geworpen dobbelstenen om verschillende acties uit te voeren. Met de dobbelstenen kunnen ze goederen, geld of kamelen krijgen (die ze vervolgens moeten betalen om weer andere acties te kunnen verrichten). Verder kunnen de spelers reizen, lid worden van gildes en handelscontracten sluiten. Dit alles om nog meer goederen en ook punten te verzamelen. Je hebt iedere ronde maar een beperkt aantal acties en je bent soms ook gebonden aan jouw dubbelworp. Je moet dus goed nadenken om de beste routes te spelen. De speler met de meeste punten na 5 rondes wint het spel.
Het thema ‘handelen’ bij spellen spreekt mij persoonlijk niet aan, maar de fijne gameplay heeft mij erg goed verrast. Marco Polo II doet mij denken aan de hoogtij/opkomst van het moderne eurogame genre met spellen als El Grande. Spellen met een simpele opzet, maar met extreem veel keuzes en daardoor qua denkwerk erg complex. Als je Marco Polo II wilt winnen, zul je goed moeten plannen. Ik hoef Marco niet te bedanken voor de spaghetti, maar wel voor dit spel.
