Review: Fit to Print (White Goblin Games)

Stop de persen! Er is namelijk een nieuw real-time puzzelspel met een dierenthema! Extra extra! Tijdens deze speciaal ingelaste uitgave van Dice Daniels Duimzuig Dagblad gaan we dieper in op dit nieuwe spel met een hoog fabeltjeskrant gehalte. Bereik jij de voorpagina of ben je oud nieuws?

Achtergrondartikel

Deze Nederlandstalige editie van Fit to Print wordt uitgegeven door White Goblin Games en is verkrijgbaar op het Spellenspektakel in Utrecht. Niet een echte scoop te noemen, maar ach… Dit is overigens zeker niet de eerste keer dat de Drentse kobolden de Nederlandstalige editie van een spel van Flatout Games verzorgen. In het verleden verzorgde ze namelijk al de Nederlandstalige edities van Calico, Verdant, Cascadia, Point Salad, Point City, Ten en ga zo maar door. Dit productiehuis is bijzonder goed in het uitbrengen van gemoedelijke spellen met aantrekkelijke vormgeving en dat is voor Fit to Print niet anders.

Dit kleurrijke dierenspel is overigens bedacht door Peter McPherson. Deze spelontwerper heeft tevens Tiny Towns bedacht, dus ook voor hem is Fit to Print niet het eerste gemoedelijke dierenspel. Ik beeld me overigens in dat Fit to Print, waar spelers de rol aan nemen als redacteurs van een lokale krant, zich afspeelt in de wereld van Tiny Towns… Is dit het begin van de MPU (McPherson Universe)?!

Iedere speler ontvangt een dubbelzijdige krant (spelersbordje), een karakterkaart, overzichtskaartje en een bureau. In het midden van de tafel worden alle tegels gesloten geplaatst.

Voorpagina

Zoals ik eerder in deze krant al aanstipte nemen de spelers dus de rol aan van redacteurs van een krantje. In het spel draagt ieder van de spelers zorg voor de vrijdags-, zaterdags- en zondagseditie van hun eigen krant. Spelers gaan artikelen, foto’s en advertenties (verschillende soorten tegels) verzamelen en met deze elementen gaan ze hun krant opmaken.

Het spel wordt gespeeld in drie rondes. Elke ronde wordt de te vullen voorpagina van de krant groter. Iedere ronde wordt in twee fases gespeeld die gezamenlijk worden gespeeld tijdens een real-time ronde waarbij spelers tegelijkertijd spelen en iedere speler bepaalt zelf wanneer die speler naar de volgende fase gaat.

In de eerste fase gaan spelers met één hand artikelen verzamelen op hun bureau. Ze pakken telkens een tegel van tafel en draaien deze indien nodig om en als zij dit artikel wensen te houden, leggen ze dit op hun bureau.

Zodra een speler klaar is met verzamelen, roept deze “Opmaak!” en is deze speler klaar om z’n krant samen te stellen. Hierbij gelden een paar regels. Foto’s mogen niet orthogonaal aangrenzend geplaatst worden en dat geldt ook voor respectievelijke advertenties en artikelen in dezelfde kleur. Je krant moet in balans zijn, dus er moet net zoveel triest als vrolijk nieuws aanwezig zijn. Foto’s leveren punten op afhankelijk van aangrenzende artikelen. Advertenties leveren geen punten op, maar wel geld. De krant met het minste geld gaat failliet en dingt niet mee aan de overwinning.

Conclusie

Fit to Print voelt voor mij als een gestroomlijnde versie van Galaxy Trucker met een, wat mij betreft, interessantere manier van puzzelen van tegels. Net als bij Galaxy Trucker gaan spelers in real-time puzzelstukjes bij elkaar sprokkelen en op hun bordje leggen. Galaxy Trucker is complexer, maar tevens onduidelijker. Fit to Print is een stuk intuïtiever. De manier van puzzelen is verder wezenlijk anders. Op logische wijze proberen spelers hun krant samen te stellen en dienen hierbij rekening te houden met een leesbare en logische opmaak. Overigens kom het thema goed naar voren. Spelers hebben namelijk een duidelijke en strikte deadline om hun krant op te leveren. Fit to Print is fit for a Pulitzer!