Schrödingers kat is een gedachte-experiment uit de kwantummechanica. In het gedachte-experiment kan een hypothetische kat, in een afgesloten doos waarvan de inhoud onwaarneembaar is, tegelijkertijd als levend en dood worden beschouwd, als gevolg van het feit dat zijn lot gekoppeld is aan een willekeurige subatomaire gebeurtenis die zich al dan niet voordoet en speelt in op de zin van de waarneembaarheid. Ik ben een simpele jurist, dus vraag me verder niet om een uitleg, maar in dit kaartspel wordt dit gedachte-experiment gebruikt als het uitgangspunt voor de gameplay. Kaarten krijgen pas een kleur als ze worden gespeeld en een atomische paradox doet zich pas voor indien deze wordt waargenomen. Kat in het bakkie? Neen, Cat in the Box!
Cat in the Box is een slagenspel: spelers spelen kaarten in bepaalde kleuren en moeten vervolgens kleur bekennen en volgen. De speler met de hoogste waarde in de gekozen kleur of troefkleur, wint de slag. In Cat in the Box gaan spelers van te voren nog wedden hoeveel slagen zij in een ronde zullen winnen. Tot zover nog niks vreemds. Wat Cat in the Box uniek maakt, zijn de kleurloze kaarten en de paradoxen. Een kaart heeft pas een kleur als deze gespeeld wordt en een speler een kleur toekent aan deze kaart. Welke waardes al in welke kleuren zijn gespeeld, wordt bijgehouden via het centrale speelbord. Spelers kunnen hiermee ook zien welke spelers welke kleuren heeft gespeeld en welke waardes en welke kleuren en waardes nog beschikbaar zijn.
Als een speler geen kleur meer kan of wilt spelen, wordt de kleur die moest worden gevolgd voor deze kleur afgesloten. Als een speler na verloop van een aantal slagen niet meer kan spelen omdat deze spelers wel bepaalde waardes op hand heeft, maar deze waardes niet meer beschikbaar zijn in kleuren die deze speler kan spelen, is er sprake van een paradox. Deze speler wordt afgestraft en de andere spelers ontvangen punten en bonuspunten op basis van behaalde slagen en correcte wedjes.
Cat in the Box is een interactief slagenspel met een interessante twist. Spelers kunnen elkaar een paradox injagen en dat element vind ik persoonlijk ook het leukste onderdeel. Verder is het gewoon een eenvoudig en vertrouwd slagenspel met een behoorlijke sterke productiekwaliteit. Schrödinger approves!
