Dungeons & Dragons is, mede door series zoals Critical Role, maar ook door populaire series zoals Stranger Things, jaren 80 nostalgie en de zoektocht naar een fantasierijk toevluchtsoord tijdens de pandemie, populairder dan ooit en een nieuwe poging voor een film(reeks) mocht niet ontbreken om op die populariteit in te spelen.
Vroeger waren er Dungeons & Dragons tekenfilms en in de beginjaren van dit millennium verscheen er ook een eerste live action film met Oscar-winnende acteur Jeremy Irons. De film ontvang niet bepaald lovende recensies en was een financieel drama. Ook de acteerprestatie van Irons verdiende geen schoonheidsprijsje. Er kwamen ook twee vervolgen uit, maar die vergeten we graag net zo snel. Grijpen ze met Honor Among Thieves de tweede kans succesvol aan?
Honor Among Thieves volgt een groepje avonturiers aangevoerd door een goedgebekte bard gespeeld door Chris Evans en een ruige barbaar gespeeld door Michelle Rodriguez. De cast is aangevuld met Hugh Grant, die door zijn casting in onder meer Paddington 2 vooral rollen lijkt aan te nemen waar hij de meeste lol kan hebben, en jonge sterren bekend van Bridgerton, Detective Pikachu en It.
Het groepje avonturiers jaagt een typisch magisch object na en hierdoor worden ze langzaam in een complot en bijbehorend avontuur getrokken.
Dungeons & Dragons: Honor Among Thieves voelt als een ode aan iedere campagne van het bekende rollenspel. De film begint geheel in stijl met een samengeraapt zooitje ongeregelde en ongeschikte helden die zichzelf langzaam zullen bewijzen. Iedere held krijgt diens bijpassende achtergrondverhaaltje en introductie en dan kan het avontuur beginnen. Voor spelers van het rollenspel voelt dit daarom vast niet onbekend. Iedere speler kan zich namelijk nog wel die ene sessie herinneren waarbij de avonturiers, uiteraard in een taveerne, elkaar ontmoeten en geforceerd worden door de Dungeon Master (DM) om zichzelf (uiteraard hun personage en niet hun real-life persona) voor te stellen.
Het verhaal is dan ook de wispelturige DM die zijn spelers steeds voor verrassende doch geheel bewust clichématige scenario’s weet te werpen. De film steekt letter en figuurlijk de draak met dergelijke campagnes: van vreemde en mysterieuze zijpersonages die worden geïntroduceerd en net zo snel weer verdwijnen als zij hun doel hebben vervuld, magische objecten en verborgen krachten die boven tafel komen als de spelers (de hoofdpersonages in de film) deze nodig hebben en ga zo maar door. Dit doet echter niet af aan de kwaliteit van de film!
De film is, gelet op het voorgenoemde, overduidelijk geschreven door liefhebbers van het rollenspel of schrijvers die in ieder geval goed hun onderzoek hebben gedaan. De film geeft bijna perfect de sfeer weer van een speelsessie van spelers die gewoonweg plezier willen hebben. Deze soort spelers nemen het verhaal, gebeurtenissen en hun personages overduidelijk niet te serieus en voor de film geldt eigenlijk hetzelfde. De film ademt daarom ook vooral lol uit en is een vrijwel constante barrage aan humorvolle situaties, avontuurlijk gezwets en fantasy actie. Is deze film door het onderwerp allen gericht aan de fans van Dungeons & Dragons? Zeker niet.
Fans zullen ongetwijfeld meer voldoening uit de film halen door de vele verwijzingen naar steden, voorwerpen, rassen, en meer uit de D&D lore en doordat de film aanvoelt als een ode aan de typische en clichématige campagnes die spelers ongetwijfeld zelf hebben mogen ervaren. Maar de film biedt ook voldoende vermaak voor de liefhebber van fantasy en comedy die graag even luchtig vermaak wilt kijken.
Al met al hebben we, als nog redelijk onervaren D&D-spelers ons enorm vermaakt met deze film. Aan het begin van de film moesten we er nog een klein beetje inkomen, maar toen het voor ons 100% duidelijk was dat de film zichzelf niet te serieus nam, was het voor ons meeslepend grappig. Verwacht geen award-waardige art house, maar een avonturenfilm die ook in de jaren 80 niet had misstaan op het grote doek. En niet getreurd: zowel “Dungeons” en “Dragons” zitten in de film!
