Review: Middeleeuwen (White Goblin Games)

Als ik de geschiedenis moet geloven waren de middeleeuwen letterlijk en figuurlijk de dark ages. Veel drek, grimmigheid en ziektes. Het spel Middeleeuwen is daarentegen een kleurrijk spel zonder pestuitbraken.

Achtergrond

De afgelopen jaren is de bordspelhobby een stuk populairder, volwassener, gangbaarder en toegankelijker geworden. Dit kan een mogelijkheid vormen voor spelauterurs om hun eerdere titels opnieuw leven in te blazen. Sommige titels waren hun tijd ver vooruit, het publiek was er misschien nog niet of er zijn wat laatbloeiers. De afgelopen tijd zagen we bijvoorbeeld heruitgaves van Knizia’s klassiekers met een opkuis, nieuwe regels en prachtige nieuwe vormgeving, zoals ook Zoo Vadis die ook bij White Goblin Games verscheen.

Ook Middeleeuwen (in het Engels: Middle Ages) is een opkuis van een eerdere titel, maar dit is wel een enorme glow-up. Middeleeuwen is namelijk een nieuwe versie van Majesty: For The Realm. Dat is een spel dat inmiddels alweer 7 jaar geleden verscheen. De verschillen zijn gelijk zichtbaar. Geen kaartjes maar prachtige tegels, dynamischer spelverloop, gestroomlijndere regels en nog wat complexere en ook genuanceerde laagjes. Als je de spellen naast elkaar zou leggen, zou je niet gelijk de overeenkomsten ontdekken. Yasss Queen Middeleeuwen, slay!

Spelverloop

Aan het begin van het spel krijgt iedere speler een bordje en worden er stapels van de tegels gemaakt. Ieder potje Middeleeuwen duurt 16 ronden. Op de achterkant van de tegels staan cijfers en aan het begin worden er vier rijen met tegels klaargelegd. Hoewel de tegels willekeurig zijn geschud, moeten de tegels wel (per rij that is) in oplopende volgorde worden geplaatst. Er liggen net zoveel tegels in een rij als spelers plus een extra tegel. Speel je met 3 spelers, dan liggen er vier tegels open. Tijdens het spel verplaatsen spelers telkens na een volgende rij en na 16 rondes hebben spelers dus ook vier keer alle rijen afgewerkt.

Spelers plaatsen hun pion op een tegel van de huidige rij. In de eerste ronde is volgorde arbitrair, maar na de eerste ronde wordt de beurtvolgorde bepaalt daar de plaatsing op de rij, waarbij de speler die het verste links staat begint. Deze speler pakt diens gekozen tegel en verplaatst diens pion een rij naar onderen (of indien het de vierde rij betreft naar de bovenste rij) naar een tegel naar keuze. Dit mechanisme verschilt van het oorspronkelijke spel en doet wat denken aan het dynamische keuzemechanisme uit het evenzo briljante Kingdomino.

De gepakte tegel wordt aan het spelersbordje geplaatst en zo vormen spelers langzaam hun leengoed met verschillende delen/districten. Elke soort tegel komt overeen met een gebied en zorgt dat spelers acties activeren en inkomsten genereren. Met acties beïnvloeden spelers het spelverloop en inkomsten verdienen spelers geld en de rijkste speler na 16 ronden wint.

Conclusie

Met de tegels vormen spelers een tableau waarbij spelers een puntensysteem opbouwen die het gebruik van andere acties en inkomstenacties van andere tegels mogelijk werk versterkt. Spelers moeten dus goed puzzelen om de meeste punten te verdienen. Daarbij moeten ze ook oppassen voor andere spelers, want mogelijk kapen spelers tegels voor hun neus weg of maken ze aanspraak op jouw zuurverdiende centjes omdat ze meer molens hebben of omdat ze je aanvallen met soldaten uit hun barakken. Middeleeuwen is een zeer dynamische tableau builder met prachtige vormgeving. Ik waardeer enorm de tegels die perfect in elkaar passen om zo een stevig en kleurrijk tableau te bouwen. Niks Dark Ages dus… maar Fun Ages!