Review: 3 Chapters (999 games)

Lang, lang geleden waren er twee broers met een grimmige naam en grimmiger handeltje. Ze verzamelde eeuwenoude verhalen van over de hele wereld en introduceerden deze in een destijds eigentijdse wijze aan hun publiek. Sprookjes. Naast de sprookjes van Grimm, komen ook de personages van verhalen van Lewis Caroll (Alice in Wonderland) terug in de drie hoofdstukken van 3 Chapters.

Het idee van 3 Chapters is dat spelers onderdeel worden van een sprookjesboek, en net als de meeste verhalen hebben sprookjes een 3-actstructuur die je misschien wel kent: setup, confrontatie en de ontknoping. Dit spel – met een toepasselijke titel – heeft ook drie acts (in dit geval hoofdstukken) die deze klassieke verhaalstructuur volgen. Spelers kiezen hun sprookjesfiguren in de setup van het verhaal. Ze gaan vervolgens de confrontatie aan met de andere spelers in een soort slagenspel. Tijdens ontknoping activeren de spelers de eigenschappen van hun sprookje af om hun verhaal te voltooien en hopelijk wat (extra) punten te scoren.

Tijdens het spel verzamelen spelers sterren (2 punten), hartjes (1 punt) of kristallen (twee kristallen zijn samen een punt waard). De speler met de meeste punten wint.

Zoals hierboven beschreven heeft het spel dus drie hoofdstukken, in detail verlopende hoofdstukken als volgt:

Hoofdstuk 1: Iedere speler ontvangt acht kaarten als starthand. Iedere spelers kies er één kaart uit en geeft de overige kaarten met de klok mee door aan de volgende. Spelers geven kaarten door totdat er voldoende kaarten zijn verdeeld. Afhankelijk van de hoeveelheid spelers, gelden nog wat extra regels. Met drie spelers worden er vier kaarten verdeeld en ontvangen spelers daarna een nieuwe hand met 8 kaarten. Met twee spelers doet er ook een fictieve speler mee.

Hoofdstuk 2: Te beginnen met de speler die als laatste een haas heeft gezien (of gewoon een willekeurige speler) speelt iedere speler één van de kaarten uit diens verzameling (als in: hun verzameling aan sprookjesfiguren die ze in hoofdstuk 1 bij elkaar hebben gespaard). De speler met de hoogste kaart ontvangt een ster. Daarnaast kijken spelers of de eigenschappen van hun sprookjesfiguren worden geactiveerd. Op de meeste sprookjesfiguren staat namelijk een voorwaarde die een speler kan behalen om sterren, hartjes en/of kristallen te verdienen. Als bijvoorbeeld zowel de reus als Japie in dezelfde beurt zijn gespeeld, scoort Japie punten. Veel kaarten reageren op andere kaarten, dus let tijdens hoofdstuk goed op wat de revue passeert om zo je kaarten in hoofdstuk 2 te timen voor de hoogste score. Hoofdstuk 2 heeft wat weg van een slagenspel, maar de kaarten hebben enkel waardes en geen kleuren en spelers plaatse na een slag hun eigen kaarten voor zich.

Hoofdstuk 3: Nadat hoofdstuk 2 is afgelopen, hebben spelers een stel kaarten voor zich liggen. Spelers activeren (soms nogmaals) de effecten van deze kaarten voor punten. Hierna volgt de puntentelling en de speler met de meeste punten wint.

3 Chapters wordt soms een slagenspel genoemd, maar dat valt reuze mee. Ik zou het niet per se vergelijken met een slagenspel, maar eerder een kaartspelletje waarbij spelers hun setjes en het gedrag van hun andere spelers moeten inplannen en hopen dat hun planning goed uitpakt. 3 Chapters is een snel en simpel kaartspel met leuke tekeningetjes met een grappige thematische twist. Een snel tussendoortje voor de hele familie.