Review: Rovers van Scythië (White Goblin Games)

De ruiters zijn de schrik van van de steppes en zijn bevreesd van Cimmerië tot Assyrië en van Perzië tot Griekenland. Hun meedogenloze rooftochten en onovertroffen vaardigheden te paard zijn berucht: de Rovers van Scythië.

Achtergrond en doel

Rovers van de Noordzee is een populaire titel van Garphill Games dat in het Nederlands is uitgegeven door White Goblin Games. Rovers had een unieke twist doordat spelers een worker plaatste en vervolgens deze worker op de locatie ‘achterlieten’, hiervoor een nieuwe worker ontvingen en mogelijk zelfs een extra actie konden verrichten. 

Het spel maakt onderdeel uit van de kenmerkende historische spellenreeks van Garphill Games waar de andere … van de Noordzee, … van het Westelijk Koninkrijk en … van de Zuidelijke Tigris (vooralsnog althans) onderdeel van uitmaken. Al deze spellen hebben artwork van The Mico, vergelijkbare (duidelijke) symboliek en thematische gameplay. Al deze spellen bieden een unieke twist op spelmechanismes. 

Naast deze historische reeks, brengt Garphill ook andere spellen uit met een thematisch historisch, maar wat meer legendarisch, jasje uit. Denk aan Legacy of Yu, Hadrian’s Wall en ook Rovers van Scythië. Al deze spellen ‘delen’ de kleurrijke en kenmerkende artwork van Sam Philips. Rovers van Scythië is de eerste van deze spellen en deelt in beginsel dezelfde mechanismes met Rovers van de Noordzee. Het is dus een zogeheten herbewerking, maar voldoende variatie om makkelijk op eigen benen te staan. Het spel bevat wat verschillende acties, bevat nu dierenkaarten om je strijders te assisteren, een held met extra mogelijkheden en een asymmetrisch sausje en andere game-end condition.

De Vikingen van de Noordzee worden verruild met de ruiters van de legendarische Scythen: een groep aan volkeren en culturen uit het hedendaagse Iran die op hun paarden over de Eurataziatische steppe trokken om op rooftochten te gaan in onder andere Cimmerië, Assyrië, Perzië en Griekenland.

Nadat spelers het spel hebben opgezet (zie hieronder) zijn ze klaar om op rooftocht te gaan. Net als Rovers van de Noordzee is Rovers van Scythië een worker placement spel met een twist. Spelers plaatsen hun werkers om acties te ondernemen, voorraad te sparen en te plunderen voor buit. Met buit kunnen spelers op ‘interessantere’ rooftochten gaan en/of missies voltooien. Met missies en rooftochten verdienen spelers punten. Indien er een aantal missies zijn voltooid of plundertochten zijn verricht, komt het roven teneinde en wint de speler met de meeste poen (punten… poenten?).

Spelopzet

Spelers leggen het speelbord in het midden van de tafel. Op verschillende plekken plaatsen spelers, afhankelijk van de hoeveelheid spelers, verschillende missietegels. Sommige tegels worden open en sommige worden gedekt op het speelbord geplaatst. Op de aangegeven velden wordt willekeurig buit geplaatst (voor het gemak bevat het spel een trekzak). De hoeveelheid buit verschilt per veld en in de trek zat zit goud, uitrusting, wagens en vee. Naast buit worden er ook werkers geplaatst naast de velden zoals aangegeven op het bord. 

Naast het speelbord maken spelers een algemene voorraad met de verschillende voorraad (proviand en koemis), munten, wonden en kaarten. Naast het bord komt een markt met dierenkaarten en trekstapel met de strijders. 

Iedere speler krijgt een bordje waar ze hun held, krijgers en dieren kunnen plaatsen tijdens het spel. Spelers starten het spel met een held en een krijger die ze alvast op hun spelersbordje mogen plaatsen en ook een handje vol met krijgers die ze tijdens het spel kunnen inhuren om op rooftocht te gaan.

Spelverloop

Iedere beurt plaatst een speler een werker en neemt de speler een werker terug. Er zijn drie verschillende soorten werkers en sommige velden mogen slechts betreden worden door een werker van de juiste kleur, of de te verrichte actie verschilt per kleur. 

Als spelers acties doen in het dorp bovenaan het speelbord, dan plaatsen ze een werker in een leeg veld om een actie te verrichten, vervolgens pakken ze een werker van een eerder bezet veld en voeren die actie ook uit. Twee acties voor de prijs van 1! Met deze acties kunnen spelers strijders inhuren (kaarten op hun persoonlijke bordje leggen) door munten te betalen, proviand of koemis verzamelen, acties van kaarten of dieren uitvoeren, nieuwe kaarten trekken en missies voltooien. 

Als spelers buiten het dorp acties verrichten gaan ze plunderen. Ze plaatsen hun werker bij de relevante plundervelden, leggen de benodigde proviand, buit, etc. af. Ze kunnen alleen plunderen als ze voldoende bemanning hebben. Ze gooien de dobbelsteen om hun aanvalswaarde te bepalen, leggen daarvoor eventuele koemis af om hun kracht te vergoten en kijken hoeveel kracht hun strijders hebben. Afhankelijk van de resultaat krijgen strijders mogelijk wonden (ze kunnen zelfs sterven) en krijgen spelers hopelijk punten (en de buit)! Vervolgens nemen de de strijder die aan het begin van het spel hier was geplaatst. 

Conclusie

Het mechanisme van Rovers (beide varianten) blijft ijzersterk. De twist waarbij spelers een werker plaatsen en eentje terug moeten nemen, biedt ontzettend veel verrassende combinaties aan acties en tactieken. Spelers krijgen tijdens het spel langzaam ook toegang tot verschillende kleuren werkers, waardoor ze verschillende nieuwe mogelijkheden vrijspelen. 

Het spel heeft een strak en duidelijk spelverloop en is leuk om te spelen met alle aangegeven spelersaantallen, omdat het goed aanpast aan de hoeveelheid spelers. Door de verschillende soorten strijders, helden, missies tegels en doordat de buit willekeurig wordt verplaatst is het spel ook zeer gevarieerd en leent het zich voor meerdere soorten speelstijlen. De kleurrijke artwork en duidelijk symboliek zorgen voor een thematische ervaring en intuïtieve gameplay. Dit alles tezamen maakt Rovers een aanrader voor liefhebbers van tactische en strategische spellen.