Review: Heat – Pedal to the Metal (Days of Wonder)

We gaan terug in de tijd naar de gouden eeuw van de Formule 1. Een periode waarin waaghalzen, zoals de legende Juan Manuel Fangio, in zeer gevaarlijke, cilindervormige raketten op wielen stapte om alle snelheidsrecords te verbreken en elkaar gek te maken op de racebaan. Zware motoren, de geur van gasoline en verbrand rubber. Het is tijd om te racen. Behaal jij pole position in het heetst van de strijd in Heat: Pedal to the Metal? 

Spelopzet

Racers, neem jullie startposities in en zet je schrap voor de snelste kwalificatieronde ooit. Afhankelijk van de gekozen modules (spelers kunnen unieke auto’s samenstellen, tegen klassieke legendes racen of een heel toernooi naspelen), kan de spelopzet verschillen, maar ongeacht de gekozen variant zet het spel zich op van 0 tot 100 in luttele seconden. 

Leg het gekozen spelbord (er zijn in totaal vier banen/landen om uit te kiezen) klaar in het midden van de tafel en geef iedere speler een tableau, een plastic autootje en versnellingspookje en kaarten in diens kleur. Iedere speler krijgt ook een aantal Stress-kaarten en Heat-kaarten. De stress-kaarten worden samen met de kaarten in de gekozen spelerskleur geschud om een persoonlijke trekstapel te vormen. De Heat-kaarten leggen de spelers op de verbrandingsmotor op hun tableau (tevens het dashboard van hun auto). 

Spelers zijn nu klaar om hun motoren te starten, 7 kaarten op hand te nemen en de handrem los te trekken: pedal to the metal and floor it! It’s lights out and away we go! 

Spelverloop

Heat is een spel met een verfrissend simpel en snel verloop, waardoor er weinig down time tussen spelers is. In een ronde en beurt doorlopen spelers verschillende fases zoals zeer thematisch is afgebeeld op hun dashboard. Dit dashboard zorgt dan ook voor een eenvoudige herinnering aan de te doorlopen stappen. 

In de vijfde versnelling gesproken, en wellicht een beetje te kort door de bocht, gaan spelers iedere ronde kaarten uit hun hand (deze selecteren ze tegelijkertijd) spelen. De waardes op de kaarten geven aan hoeveel vakjes zij hun auto mogen bewegen over de baan. De speler die als eerste (of in het geval van een fotofinish: het verste) over de finish rijdt heeft gewonnen! Heat is echter niet zo simpel dat spelers enkel door het spelen van kaartjes de finish kunnen bereiken. Spelers moeten dan ook rekening houden met verschillende (spel)elementen en concepten: schakelen, Heat, Stress, slipstreaming en klassiek bochtenwerk.

De schakelbepaling

Aangezien het spel zich thematisch afspeelt in de jaren 50/60 waren handschakelbakken nog redelijk prevalent. Niks geen automaat, maar een klassieke schakelbak om te pushen tot de max. Spelers hebben in totaal vier versnellingen tot hun beschikking. Uiteraard kun je in een hogere versnelling een stuk harder rijden als je wilt, want de gekozen versnelling bepaalt hoeveel kaarten een speler tijdens een ronde moet spelen. Naast hun versnellingen krijgen spelers ook te maken met Heat. 

Last van een burnout…

Heat, tevens de titel van het spel, is misschien wel het hart van dit spel. Heat is een soort van betaalmiddel, maar geeft eigenlijk aan in hoeverre jij het uiterste uit jouw auto probeert te halen. Heat zijn de kaarten die spelers bijvoorbeeld kunnen gebruiken om extra bij te schakelen (om sneller te gaan of om flink af te remmen) of om te kunnen boosten. Aan het begin van het spel beginnen spelers met Heat-kaarten op hun dashboard, maar als je Heat kunt/moet betalen gaat de gespeelde kaart naar de aflegstapel en wordt deze kaart later vermengd met de rest van je kaarten. Heat-kaarten zijn vrij nutteloos als je deze op hand hebt en zorgen er mogelijk ook voor dat je niet genoeg kaarten kunt spelen om je voort te bewegen: dat zorgt voor stagnatie. 

Om Heat-kaarten terug op je dashboard te krijgen, moet je jouw auto laten afkoelen door langzaamaan te rijden. Zorg ervoor dat je dit op tijd doet om niet met nutteloze kaarten opgescheept te worden of geconfronteerd te worden met een uitgebrande verbrandingsmotor, want dat kan voor een hoop stress zorgen. Als je tijdens een beurt besluit om te boosten met een Heat-kaart, dan trek je een kaart van je stapel net zo lang tot je kaart met een snelheidsmeter trekt en vervolgens verplaats je jouw auto die hoeveelheid stappen over de racebaan.

… of van stress?

Naast Heat-kaarten zijn er ook Stress-kaarten en ook daar kom je niet zo makkelijk vanaf. Deze kaarten kun je overigens wel spelen om te rijden, maar het is onduidelijk hoeveel vakjes je auto zal verplaatsen als je stress hebt. Als je een Stress-kaart speelt, moet je kaarten van je persoonlijke trekstapel trekken tot er een kaart met een snelheidsmeter wordt getrokken vergelijkbaar met boosten. Jouw auto verplaatst net zoveel vakjes als op deze kaart staat aangeven. Dat klinkt niet erg, maar soms wil je niet te langzaam of snel gaan, want straks kun je geen gebruik maken van slipstreaming of wellicht vlieg je uit de bocht. 

Geen DRS nodig

Als je na jouw verplaatsing direct achter of naast een andere auto rijdt, kun je gebruik maken van diens slipstream: een door luchtstromen gecreëerde lagere druk, waardoor je sneller kunt gaan. Door de slipstream kun je de andere auto met 1 of twee vakjes (afhankelijk van je oorspronkelijke positie) inhalen. Let echter goed op de weg voor de andere auto, want bochten kunnen gevaarlijk zijn. 

Uit de bocht

In veel racespellen, zoals Formula D en Rallyman, moeten spelers afremmen om niet uit de bocht te vliegen. Ook in Heat moet je niet te snel de bocht willen nemen. Tegen het einde van de beurt ga je kijken of je een bocht bent gepasseerd. Is dat zo, kijk je wat je totale snelheid was voor deze bocht. Elke bocht heeft een maximumsnelheid en als je deze hebt overschreden, moet je het verschil in Heat betalen of je vliegt uit de bocht. 

Oordeel

Heat is een supersnel racespel van de makers van Flamme Rouge en het heeft een kleine overlap in spelelementen. Net als bij Flamme Rouge speel je kaarten om te verplaatsen en kun je slipstreamen en net als bij andere racespellen zoals Rallyman en Formula D moet je op de bochten letten, maar de overeenkomsten zijn zeer beperkt en Heat onderscheidt zich zeer succesvol. Tot zover de onvermijdelijke vergelijking. 

Heat is een geweldig en snel spel. Het spelconcept is in beginsel super eenvoudig, maar door de verschillende spelelementen zoals ik hierboven omschrijf krijg je een snel en intuïtief racespel, met voldoende dynamiek, spanning en risico’s. Spelers zijn voornamelijk bezig goede kaarten in hun hand te krijgen als een soort van deckbuilder light. Ze hebben maar een beperkt aantal kaarten en ook maar een beperkt aantal Heat, waardoor ze zuinig moeten zijn op hun kaarten en voorzieningen. Stress en Heat vervuilt je hand, maar kunnen handig worden ingezet. Spelers moeten niet vies zijn van een risico, maar een fout kan je duur komen te staan. 

Het spel voelt als een echte race en door de kleurrijke vormgeving en de thematische spelmechanismes voel jij je een echte coureur. Een spel waar deze raceliefhebber warm van wordt! Keep pushing!