Horror en Halloween gaan hand in hand en wat is nou clichématiger en angstaanjagender dan een ‘haunted’ hotel?! Vooral dankzij Stephen King’s Overlook Hotel uit de The Shining en kamer 1408 veroverde hotels ons horrorhart als een spookachtige setting. Gelukkig is het behekste hotel in Spokenchaos niet zo angstaanjagend als de werken van Stephen King. Sterker nog: de spoken in dit spellen lijken meer op Casper het vriendelijke spook dan op Bloody Mary. De spoken zijn namelijk veel banger voor mensen dan andersom.
De geestige geesten moeten via de hotel lobby ontsnappen naar de verschillende kamers. Terwijl deze dode rakkers proberen te ontsnappen, proberen de mensen ondertussen door de sleutelgaten van de deuren te gluren om onze spookjes te pakken te krijgen. De spoken bespoken de meubels om uit het zicht te blijven, maar tegelijkertijd proberen ze de spookachtige speelstukken van andere spelers erbij te lappen. Wat een Spokenchaos!
Spelverloop
In Spokenchaos proberen spelers zoveel mogelijk van hun spoken naar de overkant van het speelbord te laten zweven om zo de meeste punten te verdienen. Op het speelbord liggen verschillende meubels en rondom het speelbord staan verschillende deuren afgebeeld. Met de bewegingskaarten gaan spelers hun spoken en de meubels verplaatsen. Spelers verdelen de punten op hun bewegingskaarten over hun verschillende spoken om dezelfde hoeveelheid vakjes over het speelbord te verplaatsen. Als op een kaart een meubel staat afgebeeld, mag deze speler een meubel verplaatsen in de lobby. Spoken mogen niet op het speelbord worden geplaatst om vervolgens in dezelfde beurt naar de andere kant van het speelbord te worden verplaatst.
Als alle spelers hun spoken hebben verplaatst, wordt er door het sleutelgat gekeken. Elke ronde mag een speler bepalen aan welke zijde het sleutelgat (een speelstuk van karton en schuim) wordt geplaatst. Het sleutelgat mag niet aan dezelfde zijde als de vorige ronde blijven staan. Dezelfde speler rolt de dobbelsteen om te bepalen bij welke deur het speelstuk komt te staan. Spelers gluren door het sleutelgat en alle spoken die zichtbaar zijn, worden van het bord verwijderd. Spelers moeten hun spoken en de meubels dus zodanig zien te verplaatsen dat hun spoken verstopt zijn en moeten ook gokken waar het sleutelgat mogelijk verschijnt aan het einde van de ronde.
Oordeel
Spokenchaos is een simpel en kort kinderspel en om het spel wat gevarieerder en enigszins complexer te maken, kunnen spelers uitgebreidere regels toevoegen. Zo kunnen ze de regel toepassen dat spelers enkel met kleine spookjes kunnen beginnen en dat ze deze spoken moeten samenvoegen tot grotere spoken. Tevens kunnen spelers speciale kaarten toevoegen die elke ronde nieuwe regels of gebeurtenissen introduceren. Denk hierbij aan dat alle meubels opzij worden geschoven of dat de spoken op hun zij worden gelegd.
Ondanks de toevoegingen blijft Spokenchaos met name een kinderspel en familiespel om met jongere spelers te spelen. De manier van Spoken verplaatsen en vooral de hoeveelheid stappen tellen kan soms wat omslachtig of lastig zijn voor jongere kinderen. Dat is zeker het geval bij de kaarten met hogere getallen. Soms is het namelijk lastig te onthouden hoeveel stappen je al met welk spook hebt gezet als je meerdere spoken wilt of moet verplaatsen.
Verder is het sleutelgat en het kijken daardoor een aardige en vermakelijke gimmick die jongere spelers absoluut zullen waarderen. Het is leuk om te plannen waar het sleutelgat mogelijk zal verschijnen en om de spoken veilig proberen te stellen. Het spelmateriaal is van hoge kwaliteit en met name de meubels zijn een favoriet. Overigens kan ik het aanraden om zelf strikte regels te hanteren voor het gluren door het sleutelgat, zodat er geen ruzie kan ontstaan (“Jij keek schuin door het sleutelgat!”) en er weinig daadwerkelijk ongeplande Spokenchaos kan ontstaan!
