Mijn favoriete dieren zijn Schotse Hooglanders, beren, inktvissen, krabben en kreeften. Met name de heremietkreeft is een favorietje. Een interessante puzzel waarbij je patronen moet plaatsen om dit prachtige beestje naar de zee te leiden? Dat moest ik uiteraard spelen.
Thema en achtergrond
Heremietkreeften zijn fascinerende en bijzondere schaaldieren die hun zachte achterlijf beschermen door in verlaten schelpen te wonen. Ik was niet mijn hele leven 1,93 meter lang – gelukkig voor mijn moeder – maar tijdens deze bijna 35 jaren van mijn bestaan ben ik gegroeid. Soms wat sneller, soms wat langzamer. Daarnaast wil mijn gewicht weleens schommelen. Niet mijn hele leven was mijn kleding of zelfs de omvang van mijn woonruimte geschikt. Zo ook bij de heremietkreeften.
Tijdens hun leven wisselen heremietkreeften regelmatig van schelp, omdat ze groeien of een steviger onderkomen nodig hebben. Heremietkreeften gaan daarom graag op zoek naar nieuwe schelpen en net als ik houden ze van hergebruiken. Deze kreeften zijn echte groepsdieren en zoeken vaak gezamenlijk naar nieuwe schelpen, waarbij soms zelfs “schelpenruil” plaatsvindt tussen de kreeften. Waar de ene kreeft zijn schulpje en stulpje verlaat, vindt daardoor een andere kreeft een prachtig nieuw onderkomen.
In Hermit proberen spelers de titulaire kreeft naar de zee te bewegen, maar om dat te doen moeten spelers schelpen in de juiste patronen aanleveren zodat de kreeft zich wil verplaatsen. Hermit was oorspronkelijk en toepasselijk een puur solospel voor de heremieten onder ons. Toepasselijk, want ‘heremiet’ wordt ook gebruikt als metafoor voor mensen die zich even willen afzonderen, net als de heremietkreeft in zijn beschermende schelp.
In het Nederlands wordt Hermit uitgegeven door Benki Games (Tyron de Windt en Vivienne de Windt), die je misschien kent van hun spel Pizzachef. Als (zeer welkome) toevoeging aan het solospel hebben Tyron en Vivienne ook een aantal spelmodi geïntroduceerd voor twee spelers. Tijd om uit jullie schulp te kruipen, heremietjes! Overigens wel leuk dat er een keer een multiplayermodus aan een solospel wordt geïntroduceerd in plaats van andersom.
Spelverloop
In de solomodus probeert de speler de kreeft naar de zee te krijgen. Aan het begin van het spel worden er tien kaarten met de strandzijde op tafel geplaatst. Op de zesde kaart komt de zee. Het getij verplaatst de zee tijdens het spel, maar als de zee het einde bereikt voordat de kreeft arriveert, is het game over.
Hoe verplaats je de kreeft? Elke beurt heb je (afhankelijk van hoe bevuild het strand is met plastic dopjes) één of twee kaarten op hand en elke beurt speel je een van deze kaarten open voor je neer. Je kunt kaarten naast elkaar of zelfs op elkaar plaatsen om patronen te maken. Doordat deze kaarten dubbelzijdig zijn, is het spelveld altijd anders en dat zorgt voor veel variatie.
Alle kaarten zijn dubbelzijdig en bevatten aan één zijde een strand met een patroon en op de andere zijde een verzameling van schelpen, zeesterren, dopjes en water. Op de strandkaart voor de kreeft staat het patroon dat spelers moeten plaatsen om te verplaatsen. Bereikt de kreeft de zee? Zorg dan ook dat je voldoende drijfhout in het juiste patroon hebt om de zee en de overwinning daadwerkelijk te bereiken.
Wil je wat meer uitdaging? Hermit heeft wat voor je in petto. Je kunt het spel lastiger maken door meer drijfhout of heuse uitdagingen met specifieke voorwaarden toe te voegen, voor nog meer variatie.
Indien twee einzelgängers gezamenlijk willen spelen, kan dat op verschillende manieren. Voor spelletjes met twee spelers voeg je ook alle kaarten met een klein sterretje toe. Je kunt zowel coöperatief als competitief spelen. In de basis blijft het spel hetzelfde: spelers moeten in hun eigen speelveld patronen maken. In het coöperatieve spel moeten spelers telkens hetzelfde patroon kunnen maken. In het competitieve spel proberen spelers vooral elkaar te verslaan om het tij te keren.
Conclusie
Ik hou enorm van spellen waarbij spelers patronen moeten maken om punten te verzamelen of om acties vrij te spelen. Een van mijn favoriete solospelletjes zijn de spellen in de Orchard-reeks, waarbij je patronen in je boomgaard moet plaatsen door kaarten over elkaar te leggen. Hermit kent een vergelijkbare puzzel, maar voegt daar leuke twists aan toe, waardoor dit spel weer een hele andere lading heeft en het bijna lijkt alsof Hermit specifiek voor mij gemaakt is.
Hermit is een intuïtieve en uitdagende puzzel die je brein lekker prikkelt. Ik heb mezelf erop betrapt dat ik de afgelopen week al flink wat uren zoet ben geweest met Hermit, ondanks dat dit spelletje slechts een kwartiertje duurt en eenvoudig op te zetten is. Dat zijn al flink wat potjes kreeft. Lang verhaal kort: speel Hermit, tenzij je een heftige schaaldierenallergie hebt of niet van een uitdagende puzzel houdt.
